រឿង៖ លួចស្រឡាញ់បងស្រីថ្លៃ

ខ្ញុំសូមរៀបរាប់ខ្លះៗអំពីដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបាទឈ្មោះ រូណា ជាកូនពៅនៅក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ មានបងប្អូន៥នាក់ ស្រី៤នាក់ ប្រុសម្នាក់គឺរូបខ្ញុំនឹងហើយ។ បន្ទាប់ពីខិតខំសិក្សាចប់បរិញ្ញាប័ត្រផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស រួចមក ខ្ញុំក៏បានជាប់ការងារនៅធនាគារមួយនៅភ្នំពេញ ហើយគ្រួសារខ្ញុំក៏មានជីវភាពគ្រាន់បើជាងមុនព្រោះបងស្រីខ្ញុំទាំងអស់បានរៀបការអស់ហើយនៅសល់តែខ្ញុំម្នាក់ទេ ។ ពេលខ្ញុំចេញធ្វើការបានមួយឆ្នាំ ម្ដាយខ្ញុំបានស្គាល់គ្រួសារអ្នករកស៊ីបោះដុំខាងខោអាវនៅផ្សារធំមួយនៅភ្នំពេញឈ្មោះ មីងរី ដោយក្រុមគ្រួសាររបស់មីងបានស្រឡាញ់ម៉ាក់ប៉ាខ្ញុំណាស់ ព្រោះគាត់ឃើញថាកូនៗរបស់ម៉ាក់ប៉ាខ្ញុំសុទ្ធសឹងជាមនុស្សមានសីលធម៌ និងពូកែ ទើបមីងរីបានភ្ជាប់សាច់ភ្ជាប់ឈាមកូនស្រីពៅគាត់មកឲ្យខ្ញុំ “អូរខ្ញុំភ្លេចប្រាប់ មីងរី ជាស្រ្ដីមេម៉ាយ មានកូនស្រីពីរនាក់ កូនស្រីបង ឈ្មោះ រ័ត្ន អាយុ ៣០ឆ្នាំ ចំណែកកូនស្រីពៅឈ្មោះ រុំ អាយុ ២៥ឆ្នាំ ហើយពួកគេទាំងពីរនាក់បងប្អូនមានសម្បុរស កំពស់ ១ម៉ែត៦០ រាងស្លីម ដើមទ្រូងទំហំ ៣៦ និយាយឲ្យអស់ទៅគឺពេញចិត្ដស្ដូក គ្រាន់តែបងរ័ត្នស្អាតជាងព្រោះគាត់ពូកែតុបតែងខ្លួនជាងអូនរុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំពេញចិត្តបងស្រីជាងទោះជាគាត់មានអាយុលើសខ្ញុំក៏ដោយ តែចង្រៃអីម្ដាយខ្ញុំ និងមីងរី បានផ្សំផ្គុំខ្ញុំជាមួយស្រីពៅទៅវិញ” ទើបខ្ញុំមិនហ៊ានប្រកែក ដោយសារខ្ញុំពីដើមមកតែងតែធ្វើអ្វីតាមចិត្តគាត់។ បិទបើកៗ ខ្ញុំបានរៀបការអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំមកហើយ ហើយប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំទើបតែមានផ្ទៃពោះ បីខែ ព្រោះនាងទើបតែចង់បានកូន ។ និយាយពីររឿងប្រពន្ធមានផ្ទៃពោះខ្ញុំវិញបានដាច់របបជាងមួយខែហើយ ពិតជាចង់ណាស់ ហើយវាមួយថ្ងៃៗនៅផ្ទះតែពីរនាក់បងថ្លៃទៀត និយាយពីបងថ្លៃខ្ញុំវិញទោះជាគាត់មានអាយុ ៣២ឆ្នាំពិតមែន ក៏មិនទាន់រៀបការទៀត មានគេចូលស្ដីច្រើននាក់ណាស់ តែគាត់មិនព្រម ដឹងទេសម្រស់របស់គាត់ក្មេងស្រីអាយុ ១៧ឆ្នាំសុំខ្មាស់ លក់រលោងវែងត្រឹមចង្កេះ ត្រគាកសាយ ទ្រូងឡើងមូលខ្លំ ច្រមុះស្រួច មាត់ស្ដើងគួរឲ្យចង់ថើប ហើយគាត់ជាមនុស្សស្រីធ្វើការ និងចូលចិត្តលែងខ្លួន មិនដូចប្រពន្ធខ្ញុំជាអ្នករកស៊ីមួយថ្ងៃៗមិនសូវបានជួបមុខប្ដីទេ។ ម៉្យាងវិញទៀតបងថ្លៃខ្ញុំ និងខ្ញុំទៅធ្វើការជាមួយគ្នា ព្រោះពួកយើងជាអ្នកធ្វើការដូចគ្នា ហើយប្រពន្ធខ្ញុំ និងម្ដាយក្មេកខ្ញុំជាអ្នករកស៊ី តែងតែចេញទៅមុនខ្ញុំជានិច្ច ហើយនៅក្នុងផ្ទះនៅសល់តែខ្ញុំ និងបងថ្លៃតែប៉ុណ្ណោះ ទើបពួកយើងទៅធ្វើការជាមួយគ្នា រាល់ថ្ងៃគាត់ស្លៀកពាក់ខោអាវរឹបៗ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ម្ដងៗ។ មានថ្ងៃសៅរ៍ពេលព្រឹកគ្មានមនុស្សនៅផ្ទះនៅតែខ្ញុំ និងបងថ្លៃខ្ញុំ ដោយខ្ញុំចុះពីលើផ្ទះ(ផ្ទះដីឡូត៍មានត្រឹមជាន់ទី១ ដោយបន្ទប់បងថ្លៃខ្ញុំ និងបន្ទប់ខ្ញុំនៅជាន់ទីមួយ ហើយបន្ទប់ម្ដាយក្មេកខ្ញុំ និងបន្ទប់អ្នកបំរើនៅជាន់ក្រោម តែបន្ទប់បងថ្លៃខ្ញុំ និងបន្ទប់អ្នកបំរើមិនមានបន្ទប់ទឹកទេ គឺរាល់ដងគាត់ត្រូវមកជាន់ក្រោមដើម្បីមុជទឹក) ស្រាប់តែលឺសំឡេងមានមនុស្សនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ហើយខ្ញុំគិតថា អ្នកបំរើត្រូវទៅតាមប្រពន្ធ និងម្ដាយក្មេកខ្ញុំបាត់ហើយ ចឹងមានតែបងថ្លៃ ស្រាប់តែអាអូនតូចខ្ញុំងើបឈរតែម្ដង ហើយខ្ញុំក៏ដើរតិចៗ ដោយលួចមើលតាមប្រហោខ្យល់នៅខាងក្រៅផ្ទះ ស្រាប់តែឃើញសាច់ក្រោយខ្នងគាត់សណាស់លោកអ៊ើយ ធ្វើឲ្យខ្ញុំជាមនុស្សសុភាពរាបសារ បែកគំនិតគិតដល់គាត់តែម្ដង ដោយខ្លាចគាត់ដឹងខ្ញុំក៏ប្រញ៉ាប់ចូលក្នុងផ្ទះដើម្បីផឹកទឹកត្រជាក់
ចុចទីនេះដើម្បីបានព័ត៌មានល្អៗ

loading...

សាក់ល្បងទាំងអស់គ្នា
=== ហើយហាត់ប្រាណបន្ធូរអារម្មណ៍ ភ្លាមនោះស្រាប់តែមកពីក្រោយខ្នងខ្ញុំទាំងខ្លួនគាត់ចងពុងនៅឡើយ ហើយសួរខ្ញុំថា “រូណា ថ្ងៃនេះមានទៅផ្សារជួយលក់អូនរុំអត់ បើអត់ទៅទេ ខ្ញុំខ្ចីឡានជិះទៅក្រៅបន្តិច” (បានជាគាត់សួរដូច្នេះមកពីខ្ញុំនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក់តែងតែទៅផ្សារជួយលក់ប្រពន្ធ បើមិនចឹងទេទៅធ្វើការក្រៅម៉ោង) ខ្ញុំបានតបវិញថា មិនច្បាស់ទេ ព្រោះដូចជាមិនសូវស្រួលខ្លួន ស្រាប់តែគាត់យកដៃមកស្ទៀបថ្ងាស់ខ្ញុំ ភា្លមនោះភ្នែកខ្ញុំមិនបង្អង់យូរក៏លួចមើលដើមទ្រូងគាត់ អូយម្ចាស់ថ្លៃអាអូនខ្ញុំឡើងដូចដំបងចឹង ហើយខ្ញុំក៏មើលមុខបងថ្លៃខ្ញុំ គាត់មុខឡើងក្រហម ខ្ញុំឆ្ងល់ក៏សួរគាត់ “កើតអីនឹង” គាត់មិនឆ្លើយ ហើយឡើងលើផ្ទះបាត់ បានមួយសន្ទុះខ្ញុំសង្ស័យថា មិញនឹងគាត់ប្រាកដជាប៉ះអាអូនខ្ញុំហើយ ទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្ត ឡើងតាមគាត់ ដោយលួចមើលតាមប្រហោងបង្អួចគាត់ ស្រាប់តែឃើញគាត់កំពុងតែធ្វើសកម្មភាពយកដៃគាត់អង្អែលក្បាលដោះគាត់ ហើយដៃម្ខាងទៀតស្ទៀបរូងក្រោមដីរបស់គាត់ ខ្ញុំឃើញភា្លមបែកញើសភ្លាម ព្រោះក្នុងចិត្តចង់ចូលទៅបន្ទប់គាត់បន្តិច ខ្លាចបន្តិច ព្រោះមិនដឹងថា តើគាត់យល់ព្រមជាមួយខ្ញុំដែរអត់? ចុងក្រោយខ្ញុំក៏ធ្វើជាទៅគោះទ្វារបន្ទប់គាត់។ ខ្ញុំរូណា ៖ បងរ័ត្ននៅក្នុងអត់? បងរ័ត្ន ៖ នៅ ប៉ុន្តែមានការអ្វី? ខ្ញុំរូណា ៖ ខ្ញុំដូចជាមិនសូវស្រួលខ្លួនសោះ បងអាចយកឡានចេញទៅបាន ហើយមកវិញជួយទិញថ្នាំមកឲ្យខ្ញុំផង។ ខ្ញុំប្រហែលជាគ្រុនហើយ។ បងរ័ត្ន ៖ អូខេ ចឹងចាំបងទៅយកសោរឡាន។ អរគុណ។ ឆ្លៀតឳកាសល្អខ្ញុំក៏យកសោរឡានមកទុកក្នុងបន្ទប់របស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំធ្វើជាចំហរទ្វារបន្ទប់បន្តិច ព្រមទាំងខ្ញុំបានដេកដោះខោអាវទាំងអស់ដោយនៅសល់តែខោលីអូ ចាំមើលថាគាត់រកសោរឡានមិនឃើញប្រាកដជាមកសួរខ្ញុំ ហេហេ ចាំមើលមានរឿងអីកើតឡើង។ ដូចអ្វីដែលខ្ញុំគិតទុកមែន គឺខ្ញុំបានលឹសំឡេងជើងមនុស្សដើរមកបន្ទប់ខ្ញុំ បន្ទាប់មកលឺបងថ្លៃខ្ញុំនិយាយថា “មិចបន្ទប់រូណា អត់ចាក់សោរ ហើយចំហរទៀត តិចគេកើតអីទៅ” ស្រាប់តែលឺសំឡេងបើកទ្វារចូលខ្ញុំ ចំណែកឯខ្ញុំវិញខំបិទភ្នែកធ្វើជាដេកមិនដឹងខ្លួន ហើយបេះដូងខ្ញុំលោតលឿនណាស់ ដោយសារគិតថាបងថ្លៃនឹងគិតរឿងរំញើបរំញួលជាមួយខ្ញុំហើយ ប៉ុន្តែជាអកុសលអីស្រាប់តែសំឡេងទូរសព្ទ័របស់ខ្ញុំបញ្ចេញសំឡេងឡើង ធ្វើឲ្យបងថ្លៃខ្ញុំដើរទៅមើល ហើយលាន់មាត់ថា អូនរុំទូរសព្ទ័មក ហើយខ្ញុំចង់ងើបទៅនិយាយតែខ្លាចគាត់ដឹងខ្ញុំក៏ធ្វើជាមិនបើកភ្នែកហើយនិយាយថា៖ ខ្ញុំរូណា ៖ អ្នកណានឹងនៅក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំ។ បងរ័ត្ន ៖ ខ្ញុំរ័ត្ន ។ រូណាឯងយ៉ាងមិចហើយ គ្រុនហើយមើលទៅ ហើយឥឡូវនឹងអូនរុំទូរសព្ទ័មករូណាឯងហើយ។ ខ្ញុំរូណា ៖ ចឹងជួយឲ្យទូរសព្ទ័មកខ្ញុំផង ។ អាឡូអូន បងដូចជាឈឺក្បាលណាស់។ អូនរុំ ៖ មិចចឹងចាំអូនទៅមើលបងណា? ខ្ញុំរូណា៖ អត់អីទេ . បងផ្ដាំបងរ័ត្នឲ្យទិញថ្នាំផ្ញើបងហើយ ចុះអូនទូរសព្ទ័មកបងធ្វើអី? អូនរុំ ៖ អូនចង់ប្រាប់បងថា ថ្ងៃនេះពេលថ្ងៃត្រង់អូនត្រូវទៅយកអីវ៉ាន់នៅថៃជាមួយមិត្តភ័ក្តអូនហើយ ហើយអូនហៅអានួន(អានួន ជាអ្នកបំរើផ្ទះខ្ញុំ) ទៅជាមួយដើម្បីជួយមើលអូន ហើយម៉ាក់នៅលក់តែឯង ចាំបងជួយជូនម៉ាក់ផងណា។ ខ្ញុំរូណា ៖ បាទអូន ប៉ុន្តែអូនកំពុងមានផ្ទៃពោះចឹងខំប្រឹងទៅឆ្ងាយម៉េស ប្រយ័ត្នផងណា (ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តសប្បាយណាស់ ព្រោះបានពេលអូសកាឡាជាមួយបងថ្លៃ)។ អូនរុំ ៖ មិនអីទេ អូនម៉ៅឡានគេជិះទេ កុំភ័យ ប្រយ័ត្នតែខ្លួនឯងទៅ ហើយពីរបីថ្ងៃទៀតបានអូនមកវិញ។ ខ្ញុំរូណា៖ បាទអូន ថែរក្សាខ្លួនផង ណាបងបារម្មណ៍(ក្នុងចិត្តខ្ញុំពិតជាបារម្មណ៍ខ្លាំងមែន)។ បន្ទាប់មកប្រពន្ធខ្ញុំបិទទូរសព្ទ័ ហើយខ្ញុំក៏លួចបើកភ្នែកតិចៗដើម្បីមើលបងថ្លៃខ្ញុំឃើញគាត់ឈរភ្លឹកមើលមកអាអូនខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំស្លៀកតែលីអូ ។ ទើបខ្ញុំធ្វើជានិយាយតិចៗសួរគាត់ថា៖ ខ្ញុំរូណា ៖ បងរ័ត្ន ចូលបន្ទប់ខ្ញុំមានការអី? បងរ័ត្ន៖ អូរ ខ្ញុំរកសោរឡានអត់ឃើញទើបមកសួរតែឃើញបន្ទប់អត់ចាក់សោរហើយចំហរទៀត ទើបចូលមើល ទាន់ចំពេលអូនរុំទូរសព្ទ័មករូណាឯងល្មម។ ចុះអូនរុំទូរសព្ទ័មកធ្វើអី? ខ្ញុំរូណា ៖ អូនរុំណាថ្ងៃនេះគេត្រូវទៅថៃយកអីវ៉ាន់ ហើយគេយកអានួនទៅជាមួយ ម៉្យាងទៀតគេផ្ដាំខ្ញុំទៅយកម៉ាក់ផង។ បងរ័ត្ន ៖ មិនអីទេ ចាំខ្ញុំទៅយកវិញព្រោះរូណាឯងមិនស្រួលខ្លួនចឹង។ ខ្ញុំរូណា ៖ ចឹងក៏បានដែរ។ ហើយខ្ញុំឃើញមុខគាត់ឡើងក្រហម ហើយញឹមៗតិចៗ ដូចជាសប្បាយដោយដឹងថាប្រពន្ធខ្ញុំទៅថៃ តែនេះគ្រាន់តែការគិតតែម្ខាងរបស់ខ្ញុំទេ។ បន្ទាប់មកគាត់យកសោរឡានហើយចេញទៅបាត់ ដោយនិយាយមកខ្ញុំថា បងរ័ត្ន ៖ រូណាឯងសម្រាកទៅចាំខ្ញុំទៅទិញម្ហូបមកធ្វើឲ្យទិញថ្នាំមកឲ្យញ៉ាំណា ។ គ្រាន់តែលឺសំឡេងស្រទន់របស់គាត់អាអូនខ្ញុំដូចជាឡើងភ្លាម ហើយបងរ័ត្ន បើកភ្នែកធំៗ ពីមាត់ទ្វារខ្ញុំ ហើយយកដៃខ្ទប់មាត់តែម្ដង រួចក៏បែរខ្នងដើរទៅបាត់។ លុះដល់ពេលថ្ងៃត្រង់បងរ័ត្នមកវិញ ហើយបានគោះទ្វារបន្ទប់ដោយសួរខ្ញុំថា បងរ័ត្ន ៖ រូណាយ៉ាងមិចហើយ?(ដោយគោះទ្វារ និងនិយាយដដែលៗពីរបីដងទៀត) ខ្ញុំរូណា ៖ បាទ នៅមិនទាន់ធូរទេ ។ បងរ័ត្ន ៖ ចឹងចាំបន្តិចទៀតរូណាឯងចុះមកក្រោមញ៉ាំបបរដែលខ្ញុំធ្វើ ហើយចាំញ៉ាំថ្នាំណា។ ខ្ញុំរូណា ៖ បាទ អរគុណ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំលឺសំឡេងគាត់បើកទ្វារបន្ទប់គាត់ ខ្ញុំក៏ចេញទៅលួចមើលទៀត ឃើញគាត់កំពុងផ្លាស់សំលៀកបំពាក់ ដោយគាត់មិនស្លៀកខោអាវក្នុងទេ ហើយស្លៀកខោកៅស៊ូ ជើងខ្លីឡើងរឹប ជាមួយអាវយឺតមានដៃប៉ុន្តែកធំ មើលទៅដូចជាចង់បង្ហាញឲ្យខ្ញុំមើលហើយមើលទៅ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មិនប្រាកដដែរ ព្រោះរាល់ដងខ្ញុំមិនដែលចាប់អារម្មណ៍គាត់ប៉ុន្មានទេ ព្រោះចេះតែខ្លាចគាត់ខឹង និងខ្លាចគាត់ប្រាប់ប្រពន្ធខ្ញុំធ្វើឲ្យខ្ញុំបែកបាក់គ្នា។ ភ្លាមនោះខ្ញុំដើរចូលបន្ទប់វិញហើយធ្វើជាដើរចេញពីបន្ទប់ដំណើរបងរ័ត្ន។ បងរ័ត្ន ៖ យ៉ាងមិចហើយរូណា? ខ្ញុំរូណា ៖ ដូចជាស្វាងបន្តិចព្រោះគេងយូរហើយ។ តែដូចជាហេវបាយ ។ បងរ័ត្ន ៖ យីឈឺហើយនៅនិយាយលេងទៀត ។ មិនអាចញ៉ាំបាយទេ ត្រូវតែញ៉ាំបបរ។ ដឹងទេខ្ញុំខំធ្វើបបរជាពិសេសទុកឲ្យ។ ខ្ញុំរូណា៖ អីយ៉ា ពិសេសនឹង ពិសេសយ៉ាងមិចទៅ ចង់សាកណាស់ រស់ជាតិមិច។ បងរ័ត្ន ៖ បើចឹងសាកទៅដឹងហើយ ។ ខ្ញុំរូណា ៖ សាកបានមែនទេ។ បងរ័ត្ន ៖ មានតែស្អីគ្រាន់តែសាក។ ខ្ញុំរូណា ៖ ប៉ុន្តែញ៉ាំបបរអត់សូវមានកំលាំងសោះ។ បងរ័ត្ន ៖ ញ៉ាំទៅបើធូរចាំយប់ប៉ូវសាច់គោឲ្យមានកំលាំងវិញ។ ខ្ញុំរូណា ៖ ចឹងក៏បាន ។ ចាំមើលយប់នឹងប៉ូវកំលាំងឲ្យណាណីម្ដង។ បងរ័ត្ន ៖ ប៉ូវកំលាំងអីច្រើនម៉េស អូនរុំមិននៅផង។ ខ្ញុំរូណា ៖ ប៉ូវកំលាំងដើម្បីចេញក្រៅក៏បាន។ បងរ័ត្ន ៖ ចាំបាច់ចេញក្រៅ នៅក្នុងផ្ទះក៏បានដែរ។ គាត់ចេះស៊ីអារម្មណ៍ខ្ញុំទៀត ហើយខ្ញុំធ្វើជាអៀនដើរចុះក្រោម តាមពិតតឲ្យគាត់សិន ជាមើលណាខ្ញុំតទាល់តែគាត់ចង់តរហូត ហើយខ្ញុំក៏ចុះក្រោមដើម្បីញ៉ាំបបរ។ ពេលខ្ញុំកំពុងញ៉ាំគាត់មិនបានអង្គុយញ៉ាំជាប់ខ្ញុំទេ គាត់ញ៉ាំនៅទល់មុខខ្ញុំ ស្រាប់តែគាត់ធ្វើជាជ្រុះស្លាបព្រា ហើយគាត់ក៏រើស ធ្វើឲ្យខ្ញុំឃើញសាច់នំប៉ាវរបស់គាត់ឡើងធំ ហើយសដូចពងមាន់បកចឹង មិនតែប៉ុណ្ណោះក្បាលដោះរបស់គាត់ឡើងធំ មើលទៅគាត់ក៏ធ្លាប់ឆ្លងកាត់រឿងជិះទូកលើគោកដែល តែក្បាលដោះគាត់មិនសូវជាខ្មៅខ្លាំងទេ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាខ្ញុំនៅតែមិនហ៊ានព្រោះនៅតែខ្លាចប្រពន្ធ និងម្ដាយក្មេកខ្ញុំ ម៉្យាងគាត់ជាបងថ្លៃខ្ញុទៀត ខ្ញុំមិនចង់មានរឿងអាស្រូវអ្វីដែរ ក្រោយពីញ៉ាំបបរហើយ គាត់ក៏យកថ្នាំឲ្យខ្ញុំ ហើយដៃគាត់កាន់កែវទឹកមកជាមួយ ស្រាប់តែដៃខ្ញុំលូកទៅយកកែវទឹកពីគាត់ តែមិនដឹងថាស៊យ ឬក៏ចិត្តរបស់គាត់ទេ ស្រាប់តែដៃគាត់រុញកែវទឹកមកប៉ះដៃខ្ញុំបណ្ដាលឲ្យខ្ទាតទឹកចេញពីកែវពេញអាវរបស់បងរ័ត្នឡើងជោក ឃើញដើមទ្រូងរបស់ដោយមិនបានពាក់អាវទ្រនាប់ផង លោកអ៊ើយបេះដូងខ្ញុំលឿនជាងយន្តហោះទៀត ហើយអាអូនខ្ញុំសឹងតែស្ទុះចេញពីខោហើយ ដោយក្នុងចិត្តនៅមានភាពខ្លាចប្រពន្ធដឹងផង ខ្ញុំក៏ទ្រាំដកដង្ហើមវែងៗ ហើយងើបយកចានទៅលាងដោយមិនបាននិយាយអ្វីឡើយ។ បន្ទាប់បងរ័ត្នក៏សួរខ្ញុំថា បងរ័ត្ន ៖ រូណាមិចអត់ញ៉ាំថ្នាំចឹង? ខ្ញុំរូណា ៖ អត់អីទេ ទុកនៅលើតុទៅបន្តិចទៀតខ្ញុំទៅញ៉ាំហើយ។ (ឲ្យញ៉ាំថ្នាំមិចបើអត់ឈឺផង ប៉ុន្តែឥឡូវប្រហែលជាឈឺមែនទែនហើយព្រោះជួបតែរបស់ល្អៗយ៉ាងនេះ ខ្លួនខ្ញុំប្រាកដជាឡើងកំដៅដល់១០០អង្សាសេហើយមើលទៅ) ចំណែកឯបងរ័ត្នវិញក៏បាននៅក្រោមទៀតដែរ គឺឡើងទៅបន្ទប់គាត់វិញតែម្ដង។ ដោយក្នុងចិត្តនៅមានអារម្មណ៍ដិតដាមកូនភ្នំដ៏ស្អាតហើយមូលរបស់បងរ័ត្ននោះធ្វើឲ្យខ្ញុំ សាកឡើងទៅបន្ទប់របស់គាត់ ដោយគិតក្នុងចិត្តថា បើគាត់មិនចាក់សោរទេ អញនឹងចាប់អោបថើបគាត់ឲ្យណាណីហើយ។ ពេលដើរដល់មុខបន្ទប់គាត់ ដៃខ្ញុំឡើងញ័រដូចម៉ាស៊ីនភ្លើងចឹង ប៉ុន្តែដូចជាមិនលឺសំឡេងអ្វីចេញពីបន្ទប់គាត់ទេ បន្ទាប់មកខ្ញុំក៏សាកបើកទ្វារបន្ទប់គាត់ ព្រះអ៊ើយ បន្ទប់គាត់ចាក់សោរទេ ពេលនោះបេះដូងខ្ញុំកាន់តែដើរលឿនទៅៗ ហើយសឹងតែដកដង្ហើមមិនស្មើគ្នាសោះ និយាយទៅគឺពិបាកថាធ្វើឬអត់ រួចហើយសាកបើកតិចៗមើលគាត់ ដោយពេលនោះគាត់បានស្លៀបរ៉ូបគេងវិញព្រោះអាវគាត់ទទឹកអស់ហើយ ខ្ញុំបានលួចមើលគាត់មួយសន្ទុះ នៅតែខ្ញុំមិនហ៊ានព្រោះចិត្តនៅខ្លាចប្រពន្ធ ណាស់ហ៊ើយចុះគិតថានេះជាក្ដីស្រម៉ៃរបស់ខ្ញុំចុះ ខ្ញុំក៏បិទ្វារបន្ទប់គាត់ទាំងអស់សង្ឃឹម ដោយដើរទៅបន្ទប់ខ្ញុំវិញ ហើយដូរសំលៀកបំពាក់ដើម្បីទៅហាត់ប្រាណកាត់ភាពតានតឹង។ លុះដល់ល្ងាចម៉ោង ៥ ខ្ញុំក៏ត្រឡប់មកពីហាត់ប្រាណ ក៏មិនឃើញអ្នកណានៅផ្ទះសោះ ក៏ដើរចូលទៅបន្ទប់ទឹកនៅខាងក្រោមដើម្បីលាងខ្លួន ស្រាប់តែហេងនោះហេងបើកទ្វារបន្ទប់ទឹកទៅបងរ័ត្នកំពុងតែជូតខ្លួន ខ្ញុំក៏នៅស្ងៀមហើយ បងរ័ត្ន យកកន្សែងពោះគោបិទបាំងខ្លួន និងគាត់សួរខ្ញុំថា បងរ័ត្ន ៖ មិចទៅក្រៅមិនប្រាប់គាត់ផង បើដឹងថាទៅក្រៅគាត់ទៅជាមួយដែរ ដើម្បីទៅយកឡាននៅឯផ្សារដែលប្រពន្ធខ្ញុំលក់ដូរហើយយកម៉ាក់មកជាមួយផង។ ខ្ញុំរូណា៖ ខ្ញុំគោះទ្វារបងពីរបីដងដែរតែមិនលឺឆ្លើយខ្ញុំក៏ទៅតែម្ដងទៅ។ បងរ័ត្ន ៖ ចេះតែកុហកគេហើយ ខ្ញុំមិនលឺសំឡេងគោះទ្វារសោះ លឺតែសំឡេងបើកទ្វារទេ នឹងខ្ញុំលឺផ្ទាល់ត្រចៀកបើកអត់លឺមិនដឹងជាកុហកខ្ញុំដល់ណាទេ ស្អប់ណាស់មនុស្សយើងនឹង។ ខ្ញុំលឺហើយឡើងញ័រខ្លួនតែម្ដង ហើយខ្ញុំខំដោះសារថា ខ្ញុំរូណា ៖ អត់ទេ បងច្រឡំទេ ខ្ញុំនិយាយមែនណា! បងរ័ត្ន ៖ ចឹងមានតែខ្ញុំយល់សប្ដិ ចឹងក៏ចឹងចុះ ខំតែសប្បាយស្មានតែមានគេបារម្ភហើយមកលួចមើល? គាត់និយាយបណ្ដើរដើរបណ្ដើរ ដោយភ្នែកដៀងមើលអាអូនខ្ញុំ ហើយក៏ឡើងបាត់។ ខ្ញុំពិតជាពិបាកសម្រេចចិត្តណាស់ថា ហើយគាត់កំពុងតែដុតខ្ញុំ ឬក៏អូសកាឡាខ្ញុំ ឬ ក៏គាត់គំរាមខ្ញុំដើម្បីឲ្យខ្ញុំប្រយត័្នខ្លួន កុំឲ្យខ្ញុំធ្វើអីផ្ដេសផ្ដាស ។ ហើយគាត់បានឲ្យខ្ញុំជូនគាត់ទៅផ្សារដើម្បីយកឡានហើយដឹកម៉ាក់មកផ្ទះ។ សូមរង់ចាំភាគបន្ត តើរូណាអាចធ្វើអ្វីបាន បើខ្លាចនោះខ្លាច? សូមជួយផ្ដល់យោបល់បន្តិច

Share on Google Plus

About Admin